Yaklaşık 14 yıldır yaşadığım, artık memleketim dediğim Eskişehir 1990’ların sonlarında şimdikine kıyasla yeme-içme mekânlarının çok sınırlı olduğu bir kentti. Öğrenciyken fast-food dışında güvenilir, taze ve temiz, sulu yemek yapan lokanta sayısı azdı. Hüsnüniyet lokantası içlerinden belki de en “iyi”lerindendi. Dolayısıyla sebze yemeği çeşitlerinin olduğu ve aynı zamanda temiz lokantaların azlığı ne yazık ki beni en azından o dönemde birkaç lokanta ile sınırlandırmıştır. Bunların en başında ise orduevi arkasindaki Posta Yemek gelirdi. Buraya her gittiğimde neredeyse standart menü haline getirdiğim tavuk suyu çorba, patlıcan musakka, pilav ve kaymaklı yoğurt yemekten kendimi alıkoyamazdım. Posta Yemek’te takıntı derecesinde ısrar etmemin bir başka nedeni de belki de kasada hesabı kesen mekân sahibinin kayınpederinin ak saçlı, ak yüzlü olması, güleryüzünü hiç eksik etmemesi ve bir dede sıcaklığında her seferinde beni karşılaması-uğurlaması olduğunu söyleyebilirim. Kebap denince benim aklıma löp et, tandır geldiği için herkesin kebap bildiği urfa, adana kebap, lahmacun, beyti gibi şeyler benim için rutinde değil, ayda yılda bir yenebilen şeylerdir. Bu nedenle kebapçılar benim yemek mekanlarım içinde önemli bir yer tutmaz genellikle.

Et-sebze dengesini iyi korumak adına sulu yemek yapan yerler ve özellikle esnaf lokantaları benim için vazgeçilmezdir. Çocukluğumda babamın dükkanında yazları çalışırken en keyif aldığım anların esnaf lokantasında yediğim öğle yemekleri olduğunu çok sonraları farkına vardım. Bir ara işler büyüyünce o esnaf lokantalarından birine sahip olduğumuzu da hatırlıyorum. Dahası bizim lokantamızın en iddialı olduğu iki şey çorba ve Nazilli pidesiydi. Lokantanın rahmetli ustası (huzur içinde yatsın) Yahya Usta’nın sabahın beşinde hazırlamaya başladığı paça çorbasının tadını hala unutamam. Yatılı okuldan haftasonu eve gelip, annemin kahvaltısını reddedip Yahya Usta’nın çorbasını içmek için sabahın köründe koşa koşa lokantamıza gittiğimi özlemle hatırlıyorum. Hala iyi yapılmış ayak, kelle paça çorbalarını, işkembe çorbasını (tabii ki annemin ve yengemin yaptıklarını değerlendirme dışında bırakıyorum) hiçbir şeye değişmem.

Tipik bir esnaf lokantasi olmasa da Ahbab Lokantası’nı öğrencilik sonrası geç keşiflerimden biri olarak kabul ediyorum. Genellikle Eskişehir’de Doktorlar Caddesi civarındaki beyaz yakalıların tercih ettiği Ahbab, bazı öğlenler sevgili Tepebaşı Belediye Başkanı Ahmet Ataç’ı da görebileceğiniz, samimi, temiz, güleryüzlü personelinin servisi ile öne çıkan küçüçük ama bol seçenek sunan bir mekân. Eskişehir’e özgü mercimekli fırınlanmış iri mantı, farklı sebzelerden yapılmış her lokantada bulamayacağınız sulu sebze yemekleri (Bürüksel lahanasından yapılmış sulu yemek), etli-sulu yemekler bazen insana seçim yapmakta zorlayabiliyor.

;

Ciğer tava, yaprak sarma, musakka tadına bakılması gereken Ahbab yemeklerinden. Formuna dikkat edenler için sebze yemek seçeneklerinin hiç de az olmadığı, beyaz ekmeğin yanı sıra esmer ekmeğin de koşulsuz servis edildiği lokanta Eskişehir’e dışarıdan gelen ziyaretciler için de uğranması gereken yerlerden biri bana kalırsa. Ayrıca esnaf lokantalarının en büyük sorunlarından biri kullanılan yağ kalitesinin düşük olmasıdır. Bunu da en çok yemekten bir süre sonra hissedilen mide yanması ile anlar insan. Ahbab hem yağ miktarını düşük tutarak hem de kaliteden ödün vermeyerek böyle bir sorun yaşanmasına engel oluyor.

Ahbab Çorba ve Yemek Hoşnudiye Mah. Bayrak Sok. No:6/B adresinde, pratik olarak ise Doktorlar Caddesi üniversite yönü tramvay durağı arkasındaki Akbank’ın ara sokağında. Hava güzelse dışarıda küçük masalarda oturup keyfini çıkarabileceginiz,değilse de iç mekânda yemeklerin lezzetine varabileceğiniz son derece temiz ve samimi, fiyat, temizlik, çesitlilik ve performans açısından ES geçilemeyecek bir esnaf lokantası.

Ahbab Çorba ve Yemek Telefon: 0222 220 50 23 – Cep numarası ise 0533 473 86 82